καθυλακτώ

καθυλακτῶ, -έω (AM)

1. υλακτώ εναντίον κάποιου, γαυγίζω σε κάποιον («καθυλάκτει πολλάκις μεταστρεφόμενος εἰς τὸν Πύρρον», Πλούτ.)

2. μτφ. φωνάζω διαμαρτυρόμενος ή κατηγορώντας χωρίς αιτία, αβάσιμα («ἔασον αὐτὸν ἄπρακτά σου καθυλακτεῑν», Βασ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ὑλακτῶ «γαυγίζω»].